بررسی شیوع هپاتیت b، هپاتیت c و hiv در اهداکنندگان خون استان سمنان در سال های ۱۳۹۳-۱۳۹۰

سابقه و هدف: هپاتیت های ویروسی و hiv از مهم ترین معضلات در سلامتی جوامع بشری محسوب می شوند. با وجود پیشرفت های چشم گیر در تشخیص، غربالگری، روش های کنترل این بیماری ها،  انتقال ویروس ها از طریق خون یکی از چالش های مهم در مراکز انتقال خون می باشد. هدف از این پژوهش تعیین شیوع هپاتیت b، هپاتیت c و hiv در اهداکنندگان خون سالم استان سمنان می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع گذشته نگر مقطعی بوده که با بررسی اطلاعات فردی و نتایج آزمایشات خون اهداکنندگانی که از فروردین 1390 تا اسفند 1393 به انتقال خون استان سمنان مراجعه کرده اند و از نظر عفونت های قابل سرایت با انتقال خون (هپاتیت b، هپاتیت c و hiv) ارزیابی شده اند، انجام شد. یافته ها: در این مطالعه در مجموع 42253 اهداکننده خون مورد بررسی قرار گرفتند که 100 نفر hbsag مثبت بودند، 26 نفر از نظر hcv و 4 نفر  hiv مثبت بودند. شیوع مواردhcv ab ، hbsag و hivab  مثبت در بین کل اهداکنندگان خون به ترتیب 062/0%، 237/0% و 009/0% بود. شیوع هپاتیت b، هپاتیت c و hiv در اهداکنندگان بار اول، مرد و متاهل بیش تر بود. نتیجه گیری: با توجه به اطلاعات به دست آمده از تحقیق حاضر، شیوع عفونت های منتقله از راه خون نسبت به بسیاری از مناطق دنیا و حتی نسبت به مطالعاتی که در ایران انجام پذیرفته است پایین تر می باشد، که این نتایج بسیار امیدوار کننده می باشد. هم چنین به دلیل نیاز روز افزون به خون و فراورده های خونی و جلوگیری از هدر رفتن منابع انسانی داوطلب اهدای خون، می توان نتیجه گرفت که روند غربالگری و انتخاب اهداکننده برای یافتن افراد پرخطر موثر و ضروری است. با توجه به شیوع بسیار پایین ویروس های قابل انتقال از طریق خون در اهداکنندگان مستمر به نظر می رسد جهت دسترسی به ذخیره خونی سالم، استفاده از اهداکنندگان مستمر باید در اولویت قرار گیرد